The interview with Marcin "Dobermann" Pflanz

„Never, never give up” - it's about people like him.

If there is one thing I learnt from him, it's definitely that's is worth trying new things.

He surely knows how to do that – and also how to work hard. He works in many areas and he's not afraid of embracing new things and working with them in a perfect way.

He can admit some things are not his cup of tea and let the others do them for him; he can co-operate and motivate people to stop talking and start acting.

And he doesn't like the so-so way.

That's how I see my today's guest.

He's well-known to the festival goers since he indeed is hard to overlook (if not for the huge collection of cameras then for the extravagant outfits or hairstyles)

This way or another, he's an extraordinary  person  - for the life is not to be bland.

With Marcin "Dobermann" Pflanz: on photography, Castle Party and on how to live the interesting life

*Polska wersja poniżej

1. My first question is – how to hit this many birds with one stone? :)

I hate hurting animals. OK, I'll have a burger and I like leather clothes too, but I'm not the guy to tear feathers myself :p

Seriously speaking, my point is that you may really try different things and I personally use the possibilities that appear to me.

The effects vary, but if the failure happens I take my lesson to have at least something positive out of it.

2. Parties in Poznan, gothic.pl then Alternation webzine, photography and promotion, attending festivals and then reviewing them, administration work at Castle Party, Streamelite web radio, conventions (Pyrkon), games, fashion... what did I miss and how to outline all of these with regards to importance? What are the other current projects you're involved in?

You missed quite a lot actually, but that's good because there are things I cannot talk about (mystery dog, ha!).

Anyway, all these activities are connected to music and culture (not only alternative one) and I'm trying to aggregate them all plus the people and animate it so that the people can meet on line or face to face and get to know the new things. It works in a way that I listen to the music, but I do not know the fashion or a writer whose works could fit me or the combination of all of the above.The individual projects are not of that much importance because only as a part of something bigger they meet their goal :)

3. I remember when you quit gothic.pl and created Alternation. Gothic.pl was a giant portal back then and yet you did not hesitate to start your own thing from the scratch. And you made it!

What is like and what qualities you need to have to make this work?

I run Gothic.pl together with my colleague Enkil. It's just that at some point we had our differences about how the portal should develop and we decided we should separate and that the future would show who was right.

And so we did that and now we may see the time verified our ideas...Was I scared and was I sorry? Yes, very, for two reasons – I do not like quitting the projects that I take part in and secondly I knew our decision would split people into two camps which was even harder to bear. Still, I was confident about it and, insolent or not, I can say it was worth it. What qualities such action requires? Hm...optimism and determination? I quite a lot of luck ;)

4. Only few people remember CP without a man with a giant lens in the photo-pit...what should one do to keep on wanting to do things? Is photography your passion or it's just that it's hard to stop once you start doing it?

Hey, I'm not that old ;D What to do to still  keep on wanting to things? It's rather the other way round – you need to want doing things – it might be the most difficult thing, especially at times when everything is available – as long as you can afford it of course.

The story with my photography is that at first it intrigued me, then it became passion and then a thing I do professionally every day till now.

As to the giant tele – well, I don't use it in the photo-pit, at least not at Castle Party. With such a zoom I could see hair inside a vocalist's nose and it's not the point :) I use the said monster while taking pix somewhere in the crowd or other strange places I can enter ;) Fun fact: while I'm working with my biggest lenses the people keep coming and taking the pictures of me with their cell phones pretending they're photographing the same thing as me. The others will take pictures to compare the quality of their equipment with mine – well I'm happy I can add to some entertainment this way.

 

5. I know that your background is IT. Why photography then?

It's just that photography has always intrigued me, I like watching interesting pictures and at some point I decided that I need to try doing it myself. And (the deuce) I succeed and (the deuce deuce) people enjoyed my works too. And so it was...as to IT, it's true it's my background; I'm IT to the bone even though I do not own a silly reindeer sweater (not planning to) which, apparently, disqualifies me from the job.

IT knowledge is a big plus in photography. You may wonder – how, why? Well, it's just that the current cameras are in fact computers – and very refined ones. The very fact I work only with RAW (digital negatives) means I need to download each and every file and develop it in a digital dark room at a PC.

The technical knowledge helped me to understand my equipment's possibilities and to use them in the most effective way –  I may say I'm only limited by my own creativity rather than equipment which I chose to exactly fit my needs.

I'd be hard without IT knowledge.

6. Going back to CP for yet a moment – what is like to cooperate with Castle Party Festival? What's the hardest, what's the best thing about it?

The festival is specific and so is the cooperation. It has some advantages and disadvantages. The problem is communication – each of us is involved in things other than the festival and sometimes it's hard to do things as quickly as we would like to. Still, these are trivia and in general work with such positively twisted people is great and valuable experience .

What's also nice about that kind of job is the very fact of communication with the fans, bands and the organisers crew. I like it when there are a lot of things going on and I like it when it brings satisfaction to the public.

Being at the festival and watching the happy people who share the positive emotions afterwards gives me wild pleasure :)

7. What is that you would still like to achieve in your area? OK, taking your scope into consideration - areas ? ;)

There are plenty of things that I'd like to do, but it's just that I'll need plenty of people to help to do them.

The gothic community will not become one just like that and I cannot do everything alone :)

8. Is it possible to make your living out of such passion in Poland or is rather a forever hobby?

If you wanna do Holy Eucharist ceremonies, weddings and the like antics, yeah, but if it's about concert photography then definitely no.

In the era of "name_surname photography" the managers and bands are shocked to hear someone may expect money for the photos – giving credits should be enough ;)

My current situation is interesting in a way that photography and alike is a part of my daily duties and I'll always find time for concerts :)

9. Has there ever been a moment you wanted to quit it all and take care of only, say, your day-to - day job?

And what then – be the same bore as the others? No, thanks...Money is important, but I do not have a need to collect them to bathe in them like some sort of Scrooge McDuck (or what was his name) .

What's vital for me it to work with great people and the material things will be on the third place. The second one is saved for food – I'm unable to work effectively while hungry ;)

10. If you were to describe polish dark independent scene – what would you say.? How has it changes throughout time in your view?

Well, it's not in its prime, especially people who like arguing about little, meaningless things. From my perspective some behave as if they were still in a kindergarten fighting for their toys.

But people are people – luckily enough not all of them are so – you just need to keep on doing yours things counting the people's minds would clear up eventually:)

Currently, I notice some sort of hiatus; gothic music is not that popular anymore which might be connected with the fact its fans are off the scene too (for the sake of their work, family, dogs, etc) while the new ones are scarce or not that involved anymore.

I see yet another issue here – I might be generalising, but I have an impression that the people have become lazy and only a few feel the need to actually do something. And I'm not saying in a way to be an active member of the subculture.

I have a feeling that for some people it's more important to go on an event yearly (Castle Party of course), then collect all the pictures that were taken to them during the festival, post them to social media and….wait till another Castle Party.

It's a bit pitiful if you take into consideration the amount of events that take place during each year.

Concert wise it's far better now than it was 5 or 10 years ago, still it's clear the organisers are having trouble to fill the concert hall with public...and it's not about the ticket prices (these are adjusted accordingly to the purchasing power) but about the overall „Idon'twantism”
I'd like to find the way to motivate those people to move their asses off their couch and go to a gig or a festival.

11.What motivates you the most?

Good atmosphere and people's positive energy and their endless creativity.

12. Is there anyone you could call your mentor? Are there any movies, artists, books that inspire you in particular?

I cannot point out one person, a movie, a band or anything else that I could say - yes they/it motivate(s) me. I look for inspiration always and everywhere.

Always, that's my silly vice – when I see something I like, I'm trying to find a way to use it in order to reach my other goal. And so it goes - on and on again :)

13. What makes you feel happy?

I think all the above answers give the clue on that ;)

14 ...and what makes you pissed :)

I'm pissed when people complain even though there's no good reason for it, I hate thoughtlessness and irresponsibility.

That brings me to a conclusion I might hate majority of people which makes me a sociopath ;)

15. What's your motto?

If you have to believe in something, believe in yourself ;)

Thanks a lot for the interview!

-. . ...- . .-. / -. . ...- . .-. / --. .. ...- . / ..- .--. -. . ...- . .-. / -. . ...- . .-. / --. .. ...- . / ..- .--.



                                                        POLSKA WERSJA



To o takich jak on mówią, że ich dewiza to "nigdy, nigdy się nie poddawaj".
Jeśli czegoś się od niego nauczyłam, to na pewno tego, że można, warto, a czasem trzeba zaczynać od nowa.
On na pewno umie to i jeszcze dodatkowo bardzo ciężko pracować. Udziela się w wielu dziedzinach, jest wszechstronny, nie boi się sięgać po nowe, a jak już zaczyna, to dąży do perfekcji. Umie przyznać, że pewne rzeczy to nie jego działka i oddaje ją innym, potrafi współpracować i motywować oraz zachęcać do wspólnej pracy innych. No i nie lubi żeby było tak sobie.

Tak widzę mojego dzisiejszego gościa. Bywalcom festiwali jest znany, bo i ciężko go przegapić (Czy to z racji potężnej kolekcji aparatów czy ekstrawaganckich strojów i wymyślnych fryzur) .
Tak czy inaczej jest to postać nietuzinkowa - bo życie nie ma być mdłe.
Z Marcinem "Dobermannem" Pflanzem: o fotografii, Castle Party i o tym, co robić żeby bardziej się chciało...żyć ciekawie :)

1. Patrząc na to co i jak robisz moje pierwsze pytanie brzmi – Ile srok za ogon można złapać żeby nie pouciekały?:)

Nie lubię krzywdzić zwierzaków. Owszem kotleta zjem i w ciuchach skórzanych też mogę chodzić ale sam, osobiście wyrywać piór nie będę :p Tak bardziej na serio, wychodzę z założenia że każdy może próbować swych sił w różnych wyzwaniach i staram się czynni korzystać z tej możliwości na ile to tylko możliwe. Efekty bywają różne, ale jeśli już zdarzy się porażka to staram się z niej wyciągnąć maksimum wniosków, tak aby nawet ze złej sytuacji mieć coś dobrego.

2. Imprezy w Poznaniu, najpierw gothic.pl później Alternation, promocja i fotografowanie, jeżdżenie na festy i ogarnianie materiału stamtąd, administrowanie portalem Castle Party, kiedyś radio Streamelite, teraz widzę jeszcze udział w modzie i konwentach (Pyrkon) i grach... co pominęłam i jak to uszeregować w skali ważności? Opowiedz też proszę o swoich bieżących projektach.

Pominęłaś dość sporo, innych zajęć, ale to dobrze ponieważ nie o wszystkim mogę rozmawiać (mystery dog, a co!). W każdym bądź razie skupiając się na tych wszystkich zajęciach związanych po prostu z muzyką i kulturą - nie tylko alternatywną to ciągle staram się agregować te wszystkie wydarzenia i ludzi tak aby po prostu animować sub/kulturę (nie jestem przekonany czy to jeszcze można nazywać subkulturą), aby Ci ludzie mogli się spotkać w sieci lub na żywo i poznać to czego jeszcze nie wiedzą. na zasadzie słucham muzyki, ale nie znam strony modowej, albo nie wiem że jest fajny pisarz którego prace by się wpasowały w moje upodobania, lub każda inna konfiguracja powyższych. Także pojedyncze projekty nie mają jakiegoś ogromnego priorytetu, natomiast istotne jest to co tworzą wspólnie, ponieważ tylko taka kompleksowa forma spełnia swoje zadanie :)

3. Pamiętam jak zarzuciłeś współpracę z gothic.pl i stworzyłeś Alternation. Gothic.pl to był wtedy gigant, a jednak nie wahałeś się zacząć od nowa. I udało się!

Jak to jest i jakie cechy trzeba mieć i co zrobić żeby zadziałało?

Gothic.pl był współtworzony z kolegą Enkilem. Po prostu nasze zdania na temat dalszego rozwoju serwisu były diametralnie różne i po prostu uznaliśmy, że każdy powinien pójść w swoją stronę i niech życie zweryfikuje pomysły które nam świtały w głowach. Od słów przeszliśmy do czynów, a teraz możemy powiedzieć że czas zweryfikował te tezy... Czy się bałem i było mi przykro? Bardzo, z dwóch powodów - ponieważ nie lubię porzucać projektów w których biorę udział, poza tym wiedziałem że taka decyzja podzieli ludzi na dwa fronty co było jeszcze gorsze do przetrawienia. Mimo wszystko byłem jednak pewien swego, i teraz po latach bezczelnie śmiem twierdzić iż było warto. A jakie cechy trzeba mieć? Hmm... optymizm i determinację? I może całkiem sporo szczęścia :)

4. Chyba mało kto pamięta CP bez gościa z mega obiektywem w foto picie...co trzeba zrobić żeby się chciało? Czy fotografowanie to jest Twoja pasja czy po prostu jak się człowiek raz wkręci to ciężko to zostawić?

Ej, ej aż taki stary nie jestem ;D Co trzeba robić by się chciało? Raczej odwrotnie, trzeba chcieć żeby robić - to wbrew pozorom najtrudniejsza część, szczególnie w dzisiejszych czasach gdzie wszystko jest na wyciągnięcie ręki o ile Cię na to stać. Z tą moją fotografią to jest tak, że najpierw to było coś co mnie intrygowało, potem przerodziło się w pasję, a następnie w jedną z rzeczy którą się param zawodowo po dziś dzień. Co to tego wielkiego tele to jedno małe sprostowanie, nie używam go zazwyczaj w fosach, a przynajmniej nie tej na Castle Party. Przy takim zoomie widziałbym pewnie włoski w nosie wokalisty, a nie o to chodzi ;] Tego potwora używam zazwyczaj do robienia zdjęć gdzieś z tłumu lub innych dziwnych miejsc gdzie mogę wejść ;] Fun fact: w momencie kiedy pracuję z tym największym sprzętem to ludzie notorycznie robią mi zdjęcia, zazwyczaj ktoś podchodzi z komórką udając że fotografuje to samo co ja a trzecia osoba robi zdjęcie aby porównać skalę sprzętu - cóż ciesze się że moja praca może komuś dostarczać rozrywki i w ten sposób.

5. Wiem że z wykształcenia siedzisz w IT. Skąd w takim razie wzięło się fotografowanie?

Po prostu fotografia mnie intrygowała, lubię oglądać ciekawe zdjęcia i w pewnym momencie stwierdziłem, że muszę zobaczyć jak by mi poszło. I (o zgrozo) poszło, i (podwójne o zgrozo) nawet się zaczęło podobać. I tak zostało... Co do IT, to prawda, z wykształcenia jestem informatykiem z krwi i kości, ale nie mam obciachowego swetra w renifery (i nie chcę!) więc podobno to mnie trochę dyskwalifikuje z zawodu. Wiedza IT w fotografii bardzo mi się przydaje. Pewnie ktoś się zacznie drapać po głowie ale jak? A no tak że obecne aparaty to komputery i do tego bardzo wyrafinowane, a przez to że pracuję tylko i wyłącznie na RAWach (czyli cyfrowych negatywach) to każdy z tych plików i tak trzeba zgrać i wywołać w cyfrowej ciemni na jakimś pececie. Wiedza techniczna pomogła zrozumieć możliwości sprzętu i jak najbardziej efektywnie je wykorzystać - dzięki temu mogę powiedzieć, że jestem ograniczony raczej swoją kreatywnością niż sprzętem bo ten dobrałem tak aby robił dokładnie to co chce. bez wiedzy IT byłoby to zdecydowanie bardziej kłopotliwe.

6. Wracając jeszcze na chwilę do CP - jak to jest współpracować z Castle Party Festival? Jakie są największe trudności, a co jest przyjemnością w tego rodzaju pracy?

Festiwal jest specyficzny i współpraca też. Ma to swoje lepsze i gorsze strony. Kłopotem zawsze jest komunikacja, każdy z ans robi jeszcze coś innego poza festiwalem i czasem trudno jest załatwić niektóre sprawy szybko i trzeba się uzbroić w cierpliwość. Nie mniej jednak są to drobiazgi i w sumie jest to naprawdę fajne doświadczenie i taka współpraca z tak pozytywnie pokręconymi ludźmi jest dla mnie bardzo cenna. Przyjemnością w tego rodzaju pracy jest dla mnie sam fakt działania i komunikacji z fanami, zespołami i ekipą organizatorów. Lubię jak się dużo dzieje i daje to jeszcze efekty z których potem publika się cieszy.
Bycie na festiwalu i obserwowanie szczęśliwych ludzi, którzy po festiwalu dzielą się tymi pozytywnymi emocjami w sieci z tego powodu sprawia mi dziką satysfakcję :)

7. Co jeszcze chciałbyś osiągnąć w swojej dziedzinie? W sumie to w dziedzinach patrząc na skalę działalności ^^

Przede mną jeszcze multum rzeczy do zrobienia, tyle że większość do realizacji większości z nich potrzeba bedzie multum ludzi do
pomocy - w końcu scena się sama nie zintegruje, a sam jeden też wielu rzeczy na raz nie będę w stanie zrobić ;)

8. Czy w Polsce da się wyżyć z tego rodzaju pasji? Czy jest to raczej odskocznia?

Jak chcesz robić komunie, śluby i tego typu cuda to pewnie tak, jeśli chodzi o fotografię koncertową to mija się to zdecydowanie nie.
W dobie "imię_nazwisko photography" managerowie i zespoły są zszokowane że ktoś oczekuje wynagrodzenia za zdjęcia - bo przecież podpiszą ;)
Teraz mam o tyle ciekawą sytuację że fotografia i tematyka około fotograficzna jest wpisana w część moich codziennych obowiązków, a na koncerty zawsze wygospodaruję trochę czasu :)

9. Czy był kiedyś taki moment że chciałeś rzucić wszystko w diabły i zając się, nie wiem, np. tylko pracą zarobkową? 

Bez sensu, i miałbym być tak samo nudni jak większość? Nie, dzięki... Pieniądze się w życiu przydają, ale nie mam potrzeby zbierać ich tyle żeby się w nich tarzać jak sknerus mak-kaczka (czy jak się on tam zwał). Dla mnie najważniejsze jest to aby pracować z świetnymi ludźmi, kwestie materialne będą na trzecim miejscu, bo na drugim będzie jedzenie - na głodnego nie jestem w stanie działać efektywnie :)

10. Jeśli miałbyś opisać polską scenę dark independent to co byś powiedział? I jak ona się zmienia na przestrzeni lat Twoim zdaniem.

Ech, nie jest dobrze ze polską sceną, która niestety lubi się dzielić i się kłócić o byle bzdurę - z mojej perspektywy niektórzy zachowują się jakby dalej tkwili w piaskownicy i rzucali się piachem po oczach. Ale tacy są ludzie (na szczęście nie wszyscy) i po prostu trzeba działać i robić dalej swoje licząc na to że w końcu te narowiste jednostki nieco zmądrzeją ;)
W chwili obecnej widzę że scena przeżywa swego rodzaju stagnację, gothic mocno poszedł w odstawkę wraz z ludźmi którzy ze sceny odeszli (bo praca, rodzina, pies itp), a młodszych fanów tej muzyki jest albo mniej albo się nią jakoś specjalnie nie interesują. Tu jeszcze widzę jeden kłopot, może trochę generalizuję ale odnoszę wrażenie że ludzie się mocno rozleniwili i mało komu się chce cokolwiek chce zrobić. Tu już nie mówię o tym żeby być aktywnym uczestnikiem tej subkultury.
Widzę, że dla niektórych większe znaczenie ma pojechać na jedno wydarzenie w roku (oczywiście mowa o Castle Party),potem pozbierać sobie wszystkie zdjęcia jakie tej osobie zrobiono podczas festiwalu, zapełnić nimi social media i... czekać do kolejnego Castle Party. Trochę to słabe, biorąc pod uwagę ile się dzieje w ciągu roku. Pod względem koncertowym w Polsce teraz jest kilkukrotnie więcej wydarzeń w "klimacie" niż 5 czy 10 lat temu, nie mniej widać że spora część organizatorów
ma problem ze skompletowaniem publiki na tych wydarzeniach... i to nie jest wina wysokich cen biletów, ponieważ te są zazwyczaj dobrze dostosowane do naszej siły nabywczej, ale problemem jest właśnie ogólnie "niechcemisiejstwo".
Chciałbym znaleźć sposób jak można zmotywować tych ludzi do ruszenia tyłka z kanapy i wyjścia do klubu na koncert czy imprezę.

11. Co najbardziej Cię motywuje?

Dobra atmosfera i pozytywna energia ludzi oraz ich nieskończone pokłady kreatywności.

12. Czy jest ktoś kogo mógłbyś nazwać swoim mentorem? Czy są jakieś książki, filmy, artyści, którzy szczególnie Cię inspirują?

Nie jestem w stanie wskazać jednej osoby, zespołu, filmu czy czegokolwiek innego co mógłbym wskazać palcem i powiedzieć,
tak to on/i mnie motywuje/ą. Inspiracji szukam we wszystkim i wszędzie. Zawsze, to taka moja głupia przypadłość, że widzę
coś co mi się z jakiegoś powodu spodobało i zaczynam myśleć gdzie mógłbym tego użyć aby osiągnąć jakiś założony sobie cel.
I tak w kółko :)

13. Co sprawia że czujesz się szczęśliwy?
W zasadzie na to pytanie odpowiedziałem w wszystkich powyższych pytaniach :)

14 ...a czym najbardziej można Cię wkurzyć :)

Jak ludzie marudzą choć nie mają racjonalnego powodu aby to robić, nie znoszę bezmyślności i braku odpowiedzialności.
Tak patrząc na trzy powyższe cechy wychodzi na to że pewnie powinienem nie lubić większości ludzi co czyni ze mnie socjopatą :)

15. Jakie jest Twoje życiowe motto?

Jak już musisz w coś wierzyć to wierz w siebie :)

Wielkie dzięki!