The interview with Maciek Frett - Wroclaw Industrial Festival, Job Karma
The interview with Maciek Frett, the organizer of Wrocław Industrial Festival, Ritual, Podwodny Wrocław, Energy of Sound, co-founder of Job Karma, 7JK…
POLSKA WERSJA PONIŻEJ
It's already 16th edition of Wroclaw Industrial Festival...I remember the second one (2003) since it was the edition my festival journey started with. It was in Gothic Hall, damn cold, we were gathered at the gallery, warming ourselves up with coats, but the atmosphere was magnificent.
I was sitting there deaf for everything but the sounds, enchanted, a bit stunned and I had the feeling of experiencing something completely new, different from any other gig I'd attended so far
The atmosphere remained, however, the festival itself has evolved greatly. First of all it grew bigger and it also became one of the most important events of the kind in the world.
How do you remember the beginnings of the festival. Where did the idea of the fest come from?
The idea appeared spontaneously during summer work at renovations in Norway. While you're standing on a ladder for hours painting a building your head gets filled with strange ideas almost automatically so that particular one seemed a very realistic to me ;)
After I returned back to the country I sold it to my colleagues from Job Karma. We used our savings to organize the first WIF in 2001. The venue was a former bunker under Wzgorze Partyzantow. My friends from 10 bands performed back then. The idea somehow clicked and the media, even the major ones, noticed us. The audience was decent, still we had to add to it financially. Next editions were organized in Gothic Hall at Purkyniego St. which was then raw place, with no heating, not adjusted to organize the concerts in. November chill and the audience in coats as you mentioned. I remember we had to use ropes to get the stage by the window at second floor since there was not other possibility to get in inside because the staircase was too narrow.
After I returned back to the country I sold it to my colleagues from Job Karma. We used our savings to organize the first WIF in 2001. The venue was a former bunker under Wzgorze Partyzantow. My friends from 10 bands performed back then. The idea somehow clicked and the media, even the major ones, noticed us. The audience was decent, still we had to add to it financially. Next editions were organized in Gothic Hall at Purkyniego St. which was then raw place, with no heating, not adjusted to organize the concerts in. November chill and the audience in coats as you mentioned. I remember we had to use ropes to get the stage by the window at second floor since there was not other possibility to get in inside because the staircase was too narrow.
We did it ourselves from the scratch – starting with forming the line-up and logistics to preparations of rooms, distributing posters, picking the artists up from the airport, cooking for them and cleaning after the event was over.
Nothing foreshadowed the further development of the festival.
How do you actually organize an event for such a –hard not to say it – small, particular audience? Weren't you afraid? What is the most difficult in doing it and what brings the biggest satisfaction?
In my view, nowadays there are two types of events: commercial, big open air events with the sponsors, thousands of (often accidental) spectators, billboards at every road and all the glitz and the niche ones targeted at narrow, conscious group of fans of the given music genre.
Both types are organized in a similar way, though the scale is different, of course ;)
Inviting the artists, that is forming the line-up is the most pleasant part of the job. Add to it logistics, flights, hotels, transport, technical issues, promotion, sponsors etc and after the guests have gone home – the most boring and tedious work begins – accounting etc.
Taking into consideration we are a small festival we do everything on our own. Still, it brings us a lot of satisfaction once you realize your work matters for all the people who come not only from Europe but also from such distant places like Australia or America. And the concerns?
There are always concerns, but he who doesn't risk never gets to drink champagne ;-)
Please tell me a bit more about this years edition of the festival… there are giants like The Young Gods, Nurse with Wound in the line-up…what is the key according to which you choose the artists for subsequent editions?
It's the 16th edition...perhaps not that rich in events as the former, anniversary one, organized within ESK 2016, but the core of the event is the audiovisual concerts in Gothic Hall and Stary Klasztor at Purkyniego St. 1. I'm personally responsible for the choice of the bands so I may say the main criteria is eclecticism. We do not want to limit ourselves to one aesthetics only, we want to present all the genres within industrial genre. Starting with Old School industrial, through rhythm’n industrial, dark ambient, EBM, industrial rock, noise, power electronics to the like genres such as neo folk, post punk or avantgarde. The festival offers variety, that's what differs WIF from other similar events. The artistic value, however, is the most important factor.
This year edition's line-up includes, apart from the headliners you mentioned, over 25 bands. I ensure you the stylistic choice is extremely wide and that any open minded person will find something for himself.
Since I' the curator of the event I cannot recommend one particular artist, but please come and check the event and you will see for yourself :)
The music presented at the festival is very specific – for me it has always been a combination of three fifths music and the rest being a mix of a performance, image, a dialogue with a spectator, experiment. The music itself is not the sensu stricto melodic line as well, but a whim, a joke, a kind of a strain of thoughts, impression transformed into sound, synaesthesia. What is so special about the music that got to you in the first place and how you yourself would describe the music presented at the festival?
I partly agree - in the said music the image is often treated as equal to the sound – it's related to its multimedia character which has always been immanent part of industrial music.
Please note, the music industry, show business took it over later and currently it's hard to imagine the show of electronic music star with no films, screens etc. Synaesthesia is an interesting lead, the music is often the movie for ears even at the stage of an album, but only at the concert, supported by other stimuli it attacks all senses of the listener.
What got me in the kind of sonic expression? Well, it's like with love – you fall in love and you do not analyze why it is with this not the other person, you just dive into it ;-)
How does Wrocław Industrial Festival differ from other music festivals?
As Job Karma or 7JK you played at other events, e.g. Castle Party, which is – at least theoretically – a gothic event and a bit more mainstream one (if it's possible to use the word at all to describe such events:)
As I said, our priority is eclecticism of a form within a certain benchmark being industrial music/art/culture.
WIF is also a celebration of industrial music and at the same time one of the most important festivals of the said music in the world. The artists whom we host are the founders of the genres in both music and art but also promising newcomers who have a chance to present themselves in front of audience. We also host publishers, distributors and curators and above all amazing audience from all over the world. Each and every one of them points out to an exceptional, friendly atmosphere of the event free from any closed areas for artist, VIP etc. Everyone is equally important here – the artist and the recipient. After the concerts the artists do not hide at backstage, it's easy to find them under the stage in the crowd, or in the bar or smoking area and you may freely talk to them at a drink. I guarantee that in 9 to 10 cases they are natural, amiable pals.
Apart from WIF you also organize Ritual, Energy of Sound or Podwodny Wroclaw – was the organization of the said events a natural consequence of WIF or rather completely different undertaking?
All of the events we organize together with Arek Bagiński within the association Industrial Art and they are a natural consequence of our animator and curator work. Every event is stylistically different and yet they share one common thing, namely, D.I.Y. ethos, the leading idea of all independent scene (whatever that name means today).
Is it easier or more difficult to organize the festival for you as an artist?
It's by no means easier – on the one hand I treat the artist in a way I want to be treated myself by other organizers and on the other I do not let the artists get to me when their expectations are exaggerated. I've played at different festivals for 20 years and during that time I've seen a lot:) Besides, e.g. the technical aspects are closer to me than to an average white-collar director.
As Job Karma or 7JK you played in different venues – is there any one you feel particularly attached to?
I personally prefer the concert spaces which are not that obvious, e.g. recently we had a pleasure to play in an enormous industrial hall of Gdansk Shipyard – during the show the transfer table was almost flying over the stage. I also liked the church concerts, e.g. Marie Magdalene Cathedral in Wroclaw. The first Ritual and the concert in the operating hall of Wroclaw Cogeneration – all the spectators had to wear white helmets and we were playing on a huge cistern with hot water inside. The temperature was so high that the computer was crashing on and on since the ventilators couldn't handle the heat :) I also appreciate the theater interiors for their fine acoustics and the audience comfort related to the convenient chairs. However, I'm particularly attached to the Gothic Hall in Wroclaw where we play most often.
What are the recent news from Job Karma? How did it actually happen that you started cooperation with Matt Howden? Matt visited the festival numerous times – where did the idea to start a project together come from?
Matt played at WIF in (I think) 2004, we became friends since he is not only an extremely talented musician but also a great person with sensitivity close to ours.
As Job Karma and Sieben we shared the stage numerous times during the next couple of years. Matt would usually join with his violin during our performance and then we joined him with electronics. In 2010 we played together at Darkland Fire – a festival in a snow-covered yet beautiful place in Estonia. During a long winter evening while drinking dark Estonian beer we came up with an idea to record and release an EP – vinyl split – 2 pieces by JK, 2 by Sieben and one played together.
The first effects of the work came quickly, however, to our surprise these were 4 pieces recorded together remotely.
We saw it's a good direction and decided to record the whole album since the EP would have probably got lost in the mass of other new releases.
At first we wanted to call the project SIEBEN vs JOB KARMA, but the final effect was so individualized that we decided it's worth its own name. So we called it 7JK (7=Sieben, JK=Job Karma). The album „Anthems Flesh” was released in spring 2012 getting very good reviews. We played at several festivals, e.g. Wave Gothic Treffen, BIM Fest in Antwerp, Castle Party, WIF and then we set the project aside. It was in hiatus for 3 years and then in 2016, within just 2 months we recorded the second album „Ride The Solar Tide” which was released in November 2016 at WIF.
Job Karma in turn has its 20th anniversary this year) Due to the fact we played several concerts presenting the wide range of discography, we will also play in Gothic Hall at this years edition of WIF.
In your view – how does the music of 7JK differ from what you do in Job Karma?
Job Karma is an audiovisual concept; it's an artistic group rather than a strictly „music band“. Visuals and Arek Baginski films play important part whereas the music is 99% electronic. 7JK is a music band, the combination of traditional instruments: violin, bass guitar with electronics. Matt's deep, warm vocal plays an important role, too.
Arkadiusz Bagiński – in what way does his art complement your music?
Arek's art is an integral and recognizable element of live performance for Job Karma. His films highlight the music atmosphere they impose its themes, direct the audience imagination towards specific associations and symbols.
It's a different story with albums – it's just Aureliusz, me and the free stream of associations headed to untamed recipients imagination.
We impose nothing; the individual reception of our film is more than in place.
The question I've always wanted to ask – in fact, which I always ask to people who go back to the place on their won wish – what is so fascinating about Chernobyl?
We went there only once – for three days! We were collecting film material for Ritual whose main topic was human irresponsible handling of technological discoveries. We were searching for the inspiration for the new album as well. We'd been traveling to Zone all happy in a „jollie bus“ for almost 24 hours; we were coming back in complete silence, devastated by what we had seen.
The atmosphere of the place, especially in March when everything was covered in snow was overwhelming – depopulated city, empty shops, housing estates, school rooms with books strewn around, abandoned playgrounds, the sound of a kicked can reverberating for several seconds, no birds chirping, absolute silence… I think we reflected the atmosphere on our album „Tschernobyl”. I'll tell you quite honestly – I wouldn't like to go back there even though I'm happy I went. I'd especially recommend visiting the place to the die-hard technocrats whose main approach is empirical.
Is a family like yours absorbed in music on every day basis? :)
I assume you're not asking about Industrial Art or Job Karma family but mine – so I'll answer shortly – YES, the record music is present in my home the whole day, especially in the evening – no way to stick in with TV, only in the morning the blissful silence wins the field :)
The kind of lifestyle you've adopted – is it easy or hard path?
First of all it's the road leading towards the unknown because you can never tell what's gonna happen in a moment. In my opinion every particular person has his own way of life, his own orbit and if one manages to discover his calling the whole universe will support his journey. Once one rides a tailwind – everything becomes so easy then. I still feel the momentum, so I guess I'm on the right track.
On doing what you do, do you feel you're a happy person? What does happiness mean to you? Is there anything else you'd wish for yourself?
I feel lucky that I live here and now and that I have a chance to pursue my passions. I'd never thought the passion would become the greatest adventure of my life. It gave me a chance of self-fulfillment and the satisfaction of active co founding of international art and industrial culture family. Thanks to the music I've met many fantastic people in the whole world; my wife, friends – it's the real constellation of soul mates who resonate well with each other. Of course one can never be fully satisfied – I'd still want more from my life – but I'm trying to bear in mind the saying „ Be careful what you wish for“
Is there any particular concert or performance you're looking forward to this year?
It's the organizers role to be always „on the go“ during the festival so I may actually enjoy the concerts only after is over – on watching DVD at home ;-)
Thanks a lot for the nice conversation:)
Thank you as well and I wish you all authentic musical experience during the festival.
7JK
POLSKA WERSJA
Wywiad z Maćkiem Frettem organizatorem Wrocław Industrial Festival, Rytuału Podwodnego Wrocławia, Energii Dźwięku, współzałożycielem Job Karma, 7JK…
To już 16 edycja Wroclaw Industrial Festival...pamiętam drugą (2003) bo od niej zaczęły się moje przygody z festiwalem. Było to w Sali Gotyckiej, zimno piekielnie, grzaliśmy się kurtkami siedząc na galerii a klimat był wspaniały. Siedziałam wtedy wsłuchana oczarowana, trochę osłupiona i miałam wrażenie obcowania z czymś nowym, zupełnie innym niż wszystkie dotychczasowe koncerty.
Klimat pozostał ale jednak festiwal wyewoluował. Po pierwsze się rozrósł po drugie nabrał rangi jednego z najważniejszych wydarzeń muzycznych tego rodzaju. Jak wspominasz początki organizacji? Skąd pomysł na festiwal?
Pomysł narodził się spontanicznie podczas wakacyjnej pracy przy remontach w Norwegii. Jak stoisz godzinami na drabinie i malujesz budynek, to automatycznie głowa zapełnia się dziwnymi pomysłami, ten wydał mi się całkiem realistyczny;) Po powrocie do kraju zaraziłem nim kolegów z Job Karmy. Pierwszy WIF zorganizowaliśmy za własne oszczędności w 2001 roku, w dawnym bunkrze pod Wzgórzem Partyzantów. Wystąpiło wówczas 10 zaprzyjaźnionych z nami zespołów. Idea zaskoczyła, media, nawet te duże nas zauważyły, ludzie dopisali, ale finansowo dołożyliśmy. Kolejne edycje to już Sala Gotycka przy ul. Purkyniego, wówczas surowa, nieogrzewana, nieprzystosowana do koncertów. Listopadowy chłód i publiczność jak przypomniałaś w kurtkach zimowych. Pamiętam jak scenę wciągaliśmy linami przez okno na 2-gim piętrze, gdyż nie było innej możliwości, aby wnieść ją po wąskich schodach. Wszystko od początku do końca robione własnymi siłami: począwszy od ułożenia programu i logistyki po przygotowywanie sal, klejenie plakatów, odbieranie artystów z lotniska i gotowanie dla nich obiadów czy bieganie z miotłą, kiedy publiczność rozjechała się do domów. Nic nie zapowiadało późniejszej skali i rozwoju festiwalu.
Jak się właściwie robi festiwal dla tak – jakby nie powiedzieć – wąskiej grupy odbiorców? Nie baliście się? Co jest w tym najtrudniejsze a co daje najwięcej satysfakcji?
Jak się właściwie robi festiwal dla tak – jakby nie powiedzieć – wąskiej grupy odbiorców? Nie baliście się? Co jest w tym najtrudniejsze a co daje najwięcej satysfakcji?
Moim zdaniem dziś rację bytu mają dwa rodzaje festiwali: komercyjne, wielkie open air ze sponsorami, tysiącami (często przypadkowych) fanów, bilbordami przy drodze i całym tym blichtrem oraz niszowe, skierowane do wąskiej, świadomej grupy fanów danego gatunku muzycznego. Oba robi się podobnie, choć oczywiście na inna skalę;) Zaproszenie artystów czyli zbudowanie line-up, to często najprzyjemniejsza część pracy, poza tym dochodzi logistyka, przeloty, hotele, transporty, kwestie techniczne, promocja, znalezienie sponsorów, a potem kiedy ludzie rozjadą się do domów, zaczyna się najnudniejsza i najbardziej żmudna praca- czyli rozliczanie, księgowości itd. Z racji tego, że jesteśmy małym festiwalem, wszystko prawie wykonujemy sami. Daje to jednak wiele satysfakcji, gdyż zdajesz sobie sprawę, że twoja praca ma duże znaczenie dla tych wszystkich ludzi, którzy przyjeżdżają nie tylko z całej Europy, ale też tak odległych zakątków globu jak Australia czy Ameryka. A obawy? Te są zawsze, ale kto nie ryzykuje ten…nie pije szampana;-)
Opowiedz proszę o tegorocznej edycji festiwalu… w line-upie gwiazdy pokroju The Young Gods, Nurse with Wound…na jakiej zasadzie wybieracie artystów których decydujecie się zaprosić na kolejne edycje?
To już 16-sta edycja, może nie tak rozbudowana o wydarzenia towarzyszące jak poprzednia jubileuszowa, która odbywała się w ramach ESK 2016, ale osią wydarzenia pozostają audiowizualne koncerty w Sali Gotyckiej i Starym Klasztorze przy ul Purkyniego 1. Za dobór zespołów odpowiadam osobiście, zdradzę więc, że głównym kryterium doboru artystów jest eklektyzm, Nie chcemy się zamykać do jednej estetyki, chcemy prezentować wszystkie gałęzie, które wyrosły z industrialnego pnia. Od tradycyjnego Old School industrial, poprzez rhythm’n industrial, dark ambient, EBM, rock industrialny, noise, power electronics po pokrewne gatunki takie jak: neo folk, post punk czy awangardę. Musi być różnorodnie, to odróżnia WIF od innych podobnych festiwali. Oczywiście wartość artystyczna jest nadrzędna.
Na tegorocznej edycji w przeciągu 4 dni, oprócz wspomnianych przez Ciebie gwiazd, wystąpi ponad 25 zespołów. Zapewniam, że wachlarz stylistyczny jest bardzo szeroki, każdy otwarty umysł powinien znaleźć coś dla siebie. Z racji faktu, że jestem kuratorem nie wypada mi wyróżniać czy szczególnie kogoś rekomendować, po prostu zapraszam, przyjedź-przekonaj się sam:)
Muzyka, którą prezentujecie na festiwalu to bardzo specyficzna odmiana – dla mnie była to zawsze 3/5 muzyka a reszta to performance, obraz, dialog z widzem, eksperyment. Sama muzyka zresztą to też często nie linia melodyczna sensu stricto tylko żart, kaprys muzyczny, zapis myślowy, wrażenie ubrane w dźwięk, niczym synestezja. Co jest takiego w tej muzyce co Ciebie uwiodło i jak Ty sam opisałbyś twórczość prezentowaną na festiwalu?
Po części się zgadzam, - w tej muzyce, obraz jest często traktowany równoprawnie z muzyką, wynika to z faktu multimedialności, która była immanentną cechą kultury industrialnej od samych początków. Zauważ, że przemysł muzyczny, show business przejął to później i dziś ciężko sobie wyobrazić np występ gwiazdy muzyki elektronicznej bez telebimów, filmów etc. Synestezja to ciekawy trop, Ta muzyka często jest właściwie filmem dla uszu już na płycie, ale dopiero na koncercie wspomagana innymi bodźcami atakuje wszystkie zmysły odbiorcy.
Co mnie uwiodło w takiej formie dźwiękowego wyrazu? To jak z miłością, zakochujesz się i nie analizujesz dlaczego akurat ta osoba, po prostu w to wchodzisz;-)
Czym Wrocław Industrial Festival różni się od innych festiwali muzycznych? Jako Job Karma czy 7JK graliście tez na Castle Party który jest wydarzeniem - przynajmniej z definicji – gotyckim i chyba trochę bardziej mainstreamowym (jeśli w ogóle można użyć tego słowa w odniesieniu do tego typu festiwali:)?
Jak wspomniałem stawiamy na eklektyzm formy w ramach zarysowanego punktu odniesienia, którym jest muzyka/sztuka/kultura industrialna.
WIF to też święto muzyki około industrialnej, będące zarazem jednym z najważniejszych festiwali tej muzyki na świecie. Przyjeżdżają do nas uznani artyści, którzy kładli podwaliny pod ten nurt w kulturze i sztuce, u ich boku występują młode obiecujące zespoły mające dzięki temu szanse pokazać się przed kilkusetosobową publicznością, gościmy wydawców, dystrybutorów i kuratorów ale przede wszystkim niesamowitą publiczność z całego świata. Każdy podkreśla niezwykle przyjacielską atmosferę panującą na festiwalu, bez sztucznego podziału na zamknięte strefy dla artystów i VIP ów etc. Tu każdy jest tak samo ważny - odbiorca i twórca. Po koncertach muzycy nie ukrywają się przed fanami na backsteg’u, tu bez problemu spotkasz ulubionego muzyka w tłumie pod sceną kiedy ogląda innych wykonawców lub w palarni czy przy barze, gdzie przy drinku będziesz mógł z nim na luzie porozmawiać. Gwarantuję Ci, że w 9/10 przypadków będzie to naturalny i sympatyczny jegomość.
Oprócz WIF organizujecie też Rytuał, Podwodny Wrocław Energię Dźwięku – czy organizacja tych imprez była naturalną konsekwencją, dopełnieniem WIF, czy są to zupełnie inne wydarzenia?
Wszystkie te wydarzenia organizujemy z Arkiem Bagińskim pod wspólnym szyldem stowarzyszenia Industrial Art, i są one naturalną konsekwencja naszej pracy promotorskiej i kuratorskiej. Każde wydarzenie jest stylistycznie inne, ale w każdym dostrzeżesz bez trudu jeden wspólny mianownik a mianowicie etos D.I.Y. czyli zrób to sam, idei przewodniej całej sceny niezależnej (cokolwiek to określenie jeszcze dziś znaczy)
Czy jako artyście jest Ci łatwiej organizować festiwal, czy trudniej, bo znasz drugą stronę medalu? :)
Zdecydowanie łatwiej, z jednej strony traktuję artystów w taki sposób w jaki sam chcę być traktowany przez innych organizatorów jako artysta, z drugiej nie daję sobie wchodzić na głowę artystom, gdy przesadzają w swoich oczekiwaniach, gdyż przez te 20 lat sam grałem na różnych festiwalach i niejedno widziałem;) Poza tym np kwestie techniczne są mi bliższe niż dyrektorowi zza biurka.
Jako Job Karma czy 7JK graliście w różnych miejscach – czy jest jakieś miejsce do którego macie szczególny sentyment?
Osobiście najbardziej lubię nieoczywiste przestrzenie koncertowe, ostatnio np. mieliśmy przyjemność grać w olbrzymiej przemysłowej hali Stoczni Gdańskiej, gdzie podczas próby przesuwnica frunęła wręcz nad sceną. Miło wspominam koncerty w kościołach, np. te we wrocławskiej katedrze św Marii Magdaleny. Pierwszy Rytuał i koncert w działającej Hali Elektrociepłowni Wrocławskiej, gdzie wszyscy widzowie musieli przywdziać ochronne białe kaski a my graliśmy na olbrzymiej cysternie z gorącą wodą. Temperatura była tak wysoka, że komputer co chwilę wysiadał gdyż wentylatory nie dawały rady:) Cenię sobie również wnętrza teatralne, gdzie zwykle akustyka jest wyśmienita a widzowie mają swoją strefę komfortu siedząc w wygodnych fotelach. Jednak największy sentyment mam do Sali Gotyckiej we Wrocławiu, gdzie graliśmy chyba najczęściej.
Jakie są najnowsze wieści z obozu Job Karma? I jak doszło do współpracy z Mattem Howdenem? Matt wielokrotnie odwiedzał festiwal – skąd pomysł na wspólny projekt?
Matt po raz pierwszy zagrał na WIF bodajże w 2004 roku, zaprzyjaźniliśmy się, bo to nie tylko wybitnie utalentowany muzyk ale też wspaniały człowiek o podobnej nam wrażliwości. W kolejnych latach występowaliśmy wielokrotnie dzieląc scenę jako Job Karma i Sieben. Zwykle podczas naszego koncertu Matt dołączał do nas ze swoimi skrzypcami a potem my do koncertu Sieben z elektroniką. W 2010 graliśmy wspólnie na festiwalu Darkland Fire w zasypanym śniegiem mrocznym acz pięknym zakątku Estonii. Podczas długiego zimowego wieczoru, popijając ciemne estońskie piwo wpadliśmy na pomysł aby nagrać i wydać EP - split na winylu: 2 utwory JK, 2 utwory Sieben +1 wspólny. Pierwsze owoce pracy obrodziły dosyć szybko, ale o dziwo były to 4 utwory wspólne nagrane korespondencyjnie. Utwierdzeni w przekonaniu, że to dobry kierunek, postanowiliśmy nagrać cały album, gdyż EP-ka prawdopodobnie przepadłaby bez śladu w potoku nowych wydawnictw. Pierwotnie nosiliśmy się z zamiarem nazwania go po prostu SIEBEN vs JOB KARMA, ale efekt końcowy był tak zindywidualizowany, że stwierdziliśmy że zasługuje na życie pod swoim własnym imieniem. Stąd nazwa-akronim 7JK (7=Sieben, JK=Job Karma). Album „Anthems Flesh” ukazał się wiosną 2012 roku zbierając bardzo dobre recenzje, zagraliśmy na kilku festiwalach m.in: Wave Gothic Treffen, BIM Fest w Antwerpii, Castle Party, WIF po czym projekt odłożyliśmy na półkę. Leżał tam przez ponad 3 lata, aż w 2016 w przeciągu zaledwie 2 miesięcy nagraliśmy drugi krążek „Ride The Solar Tide”, który swoją premierę miał w listopadzie 2016 na WIF.
Job Karma z kolei w tym roku obchodzi 20 lecie istnienia:) Z tego powodu zagraliśmy kilka koncertów prezentując przekrojowy materiał z całej w zasadzie dyskografii, zagramy również w Sali Gotyckiej na tegorocznej edycji WIF.
Czym różni się według Ciebie muzyka 7JK od tego co robicie w Job Karma?
Job Karma to koncept audiowizualny, to w zasadzie bardziej grupa artystyczna niż zespół stricte muzyczny, ważną rolę odgrywają wizualizacje i filmy Arka Bagińskiego, muzyka zaś jest w 99% elektroniczna. 7JK to zespół muzyczny, połączenie tradycyjnych instrumentów: skrzypce, gitara basowa z elektroniką. Dużą rolę odgrywa także ciepły, głęboki wokal Matta.
Arkadiusz Bagiński – w jaki sposób jego sztuka dopełnia według Ciebie Waszą muzykę?
Twórczość Arka jest nieodzownym i rozpoznawalnym elementem live wystąpień Job Karmy. Jego filmy podkreślają nastrój muzyki, narzucają tematykę, kierują wyobraźnię odbiorcy na konkretne pola skojarzeń i symboli.
Inaczej sprawa wygląda na płytach, tutaj to już tylko Aureliusz i ja i wolny strumień skojarzeń, nastawiony na niczym nieskrępowaną wyobraźnię odbiorcy. Nic nie narzucamy, indywidualny odbiór naszego filmu dla uszu jest jak najbardziej na miejscu.
Pytanie, które zawsze chciałam zadać - w zasadzie zawsze zadaję osobom, które wracają do tego miejsca na własne życzenie - skąd fascynacja Czarnobylem?
Byliśmy tam tylko raz, ale za to przez 3 dni! Zbieraliśmy materiały filmowe do spektaklu multimedialnego Rytuał, którego tematem było nieodpowiedzialne obchodzenie się człowieka ze zdobyczami technologii. Szukaliśmy też inspiracji do nagrania płyty. Do Zony jechaliśmy w szampańskich nastrojach, „wesołym busem” przez blisko 24h, wracaliśmy w zupełnej ciszy, zdruzgotani tym co zobaczyliśmy. Atmosfera zwłaszcza w marcu kiedy wszystko było jeszcze pokryte śniegiem była przytłaczająca, wyludnione miasto, puste sklepy, bloki mieszkalne, sale szkolne z rozrzuconymi książkami, opuszczone place zabaw, dźwięk kopniętej puszki odbijał się pustym echem przez kilkadziesiąt sekund, żadnych głosów ptaków, absolutna cisza…Myślę, że klimat tego oddaliśmy na albumie „Tschernobyl”. Powiem Ci całkiem szczerze, nie chciałbym tam wracać, choć cieszę się że tam byłem, wizytę polecam szczególnie zapalonym technokratom wierzącym tylko w „szkiełko i oko”.
Czy w rodzinie takiej jak Wasza żyje się na codzień muzyką? :)
Domyślam się, że nie pytasz o rodzinę WIFu, Industrial Art czy Job Karmy ale o moją prywatną rodzinę? Odpowiem zatem zdawkowo - TAK, muzyka grana z płyt jest obecna w naszym domu przez cały dzień, a przede wszystkim wieczorem, z TV się nie przebijesz, czasami tylko wygrywa błoga cisza poranka;-)
Taki styl życia – czy to jest łatwa, czy trudna droga?
Przede wszystkim to droga w nieznane, bo nigdy nie wiesz co się wydarzy za chwilę. Jestem zdania, że każdy człowiek ma swoją indywidualną drogę życia, swoją własną orbitę po której krąży, i jeżeli odkryje swoje powołanie, cały wszechświat będzie mu w tej podróży sprzyjał, nawet wiatr będzie wiał zawsze w plecy, wtedy wszystko staje się łatwe. Ja wciąż czuję wiatr w żaglach więc chyba jestem na właściwej drodze.
Czy robiąc to co robisz czujesz się człowiekiem szczęśliwym? Czym jest dla Ciebie szczęście? Czy jest coś czego jeszcze byś sobie życzył?
Czy robiąc to co robisz czujesz się człowiekiem szczęśliwym? Czym jest dla Ciebie szczęście? Czy jest coś czego jeszcze byś sobie życzył?
Jestem szczęściarzem, że żyję tu i teraz i mam możliwość realizowania swoich pasji. Nigdy nie przypuszczałem, że ta pasja stanie się największą przygodą mojego życia, dającą mi możliwość samorealizacji a także satysfakcję z możliwości aktywnego współtworzenia międzynarodowej rodziny miłośników sztuki i kultury około - industrialnej. Dzięki muzyce poznałem wielu wspaniałych ludzi na całym świecie, moją żonę, przyjaciół, to istny gwiazdozbiór bratnich dusz, które rezonują na podobnych częstotliwościach.
Oczywiście ludziom zawsze jest mało, ja też wiele bym sobie jeszcze życzył od życia - ale staram się pamiętać o zasadzie: „Uważaj czego sobie życzysz bo może się spełnić”.
I czy jest jakiś koncert czy performance na który szczególnie czekasz w tym roku?
Dola organizatora to niestety zwykle „bycie w biegu” podczas samego festiwalu, więc zwykle koncertami mogę się rozkoszować dopiero po festiwalu kiedy odtwarzam je sobie na dvd w domu;-)
Bardzo dziękuję za rozmowę :)
Dziękuję również, życząc zarazem Wam wszystkim, wielu autentycznych muzycznych uniesień podczas festiwalu.
