The interview with Annie Bertram
W.B Yeats wrote: „The world is full of magic things, patiently waiting for our senses to grow sharper”. It seems my today's guest reached the point where the senses see and collaborate in not only discovering magic things but in creating and adding to their general amount in the world.
Her sense of beauty, aesthetics and the feeling for fragile charm and magic make her a creator of the world that once entered cannot be left behind.
About passion, magic and happiness with Annie Bertram
photo credit: Annie Bertram
Annie,
I've always thought that the magicians do not exist but looking at
your pictures I'm starting to doubt that :) How do you create all the
atmosphere in your pictures?
First
of all – thank you so much for the kind words – I really feel
appreciated. And I feel honored that I was able to take you on the
journey outside of the boringness of daily life.
How do you create your own photo world – on what basis do you choose models, outfits, scenery etc?
Most of the inspirations come from my soul, heart and experiences I have made in my life. And sometimes it just needs enough time for developing ideas. First of all, there is an idea or an abandoned place – which inspires me. From that it needs some time to bring more details and write a storyboard. For choosing the models it is very different, because as I get older I am getting more open to diverse models – not only to one type. That means gender, nationality and age doesn’t play a main role, I love people who are different and can tell different stories. Depending on the story – the outfits will be chosen. Mostly I drive a lot to get to this wonderful and magic locations. That’s why I don’t have a photo-shooting every week….it should be also keep magic for me to dive in a different world.
How do you create your own photo world – on what basis do you choose models, outfits, scenery etc?
Most of the inspirations come from my soul, heart and experiences I have made in my life. And sometimes it just needs enough time for developing ideas. First of all, there is an idea or an abandoned place – which inspires me. From that it needs some time to bring more details and write a storyboard. For choosing the models it is very different, because as I get older I am getting more open to diverse models – not only to one type. That means gender, nationality and age doesn’t play a main role, I love people who are different and can tell different stories. Depending on the story – the outfits will be chosen. Mostly I drive a lot to get to this wonderful and magic locations. That’s why I don’t have a photo-shooting every week….it should be also keep magic for me to dive in a different world.
I've
once read an interview with a photographer Sante d'Orazio who said
about his work: The moment I feel admiration I press the
shutter button. What is it like in your case? What
inspires you to take pictures?
I
absolutely agree with this photographer because it is the truth.
Catching the right moments and made them eternal. That’s also my
intention.
I
started as a child with using some cheap plastic cameras. Later I was
more addicted to paintings. I studied some years in the Hochschule
für Grafik and Buchkunst in Leipzig (Germany). The magical moment
came as I was invited at a birthday party, I was in the age of 18/19,
and somebody gave me his analogue SLR camera to take a picture. I was
absolutely impressed and bought my first SLR Minolta camera some time
later. First I started to take pictures of graveyards and forgotten
places – mostly morbid! As I got more experience I started with
people-portait too.
At this time I developed all my stuff in a dark room. I was happy as the first digital SLR camera arrived.
I felt deep as a part of the gothic scene and also started to take pictures of concerts and the Wave Gotik Treffen in Leipzig (18 years in a row now)
I had a true wish to create and publish my own book. One night as I waked up from a nightmare – it was clear that my first book should be about dreams. “Die Farben der Träume” – the colour of dreams was published in 2003. In the same year I was chosen to make the promo-photos of german gothic band Blutengel for their album “Demon Kiss”. We made a lot of photos and cd-artworks together until now. I got more and more inspired by the old fairytales of Brothers Grimm and Hans Christian Andersen and started to make my own interpretations of Red Riding Hood, Snow White and so on…
I started to work more and more meticulous. In 2008 “Wahre Märchen” was published and I had no idea how successful it should turn out. In the same year I met the swiss artist HR Giger and he invited me to make an exhibition in his museums gallery in Gruyeres. I never expected that….
Later I was delighted to work with more wonderful artists like Diary of Dreams, Diorama, Jonathan Davis (Korn) and Maxim from the Prodigy. But my deepest wish was to work more on my own art than just for others. In 2011 my 3rd book “The obsolete angels” was published – it is about abandoned places and their creatures. This is my most personal favourite book.
At this time I developed all my stuff in a dark room. I was happy as the first digital SLR camera arrived.
I felt deep as a part of the gothic scene and also started to take pictures of concerts and the Wave Gotik Treffen in Leipzig (18 years in a row now)
I had a true wish to create and publish my own book. One night as I waked up from a nightmare – it was clear that my first book should be about dreams. “Die Farben der Träume” – the colour of dreams was published in 2003. In the same year I was chosen to make the promo-photos of german gothic band Blutengel for their album “Demon Kiss”. We made a lot of photos and cd-artworks together until now. I got more and more inspired by the old fairytales of Brothers Grimm and Hans Christian Andersen and started to make my own interpretations of Red Riding Hood, Snow White and so on…
I started to work more and more meticulous. In 2008 “Wahre Märchen” was published and I had no idea how successful it should turn out. In the same year I met the swiss artist HR Giger and he invited me to make an exhibition in his museums gallery in Gruyeres. I never expected that….
Later I was delighted to work with more wonderful artists like Diary of Dreams, Diorama, Jonathan Davis (Korn) and Maxim from the Prodigy. But my deepest wish was to work more on my own art than just for others. In 2011 my 3rd book “The obsolete angels” was published – it is about abandoned places and their creatures. This is my most personal favourite book.
2014,
I published the second fairytale book – “Wahre Märchen II”.
But there was a minor change in the last years, because the market
changed so much and it’s getting more difficult for artist for
selling books, music and photos.
What made you become a photographer in the first place?
It
is my passion since more than 20 years and I can’t imagine to stop
it, because it is my sense of life…
It accompany me in good
and bad times. Something you can’t just drop out of your life –
because it is like a relationship.
What
do you find most challenging in your work?
If there would be no challenge – there would be no happiness after all…
Most challenging are the locations, to find them and to find an access. But you never have a warranty for success. I am most afraid to stand in front of closed door not able to make the photo-shooting.
What does a model need to have to make you want to work with him/her?
Not just a beautiful face…
There is much more to show than just a beautiful face. Expressions and emotions.
It is not just about the beauty, gender, age, and nationality. I love to work with people, who can tell a story.
What is important for you apart from photography?
If there would be no challenge – there would be no happiness after all…
Most challenging are the locations, to find them and to find an access. But you never have a warranty for success. I am most afraid to stand in front of closed door not able to make the photo-shooting.
What does a model need to have to make you want to work with him/her?
Not just a beautiful face…
There is much more to show than just a beautiful face. Expressions and emotions.
It is not just about the beauty, gender, age, and nationality. I love to work with people, who can tell a story.
What is important for you apart from photography?
My
social life – like my family and friends. Life would make no sense
without family and friends.
You
choose to create a magical, beautiful atmosphere in your pictures, or
at least it prevails in your art.Do
you think the everyday world is scary, boring, monotonous? You
definitely offer an escape from it by means of your works – at
least I feel this way about them.
Yes, you are absolutely right. I offer an escape – because I am also escaping by myself. I don’t want to live a boring daily life….
Do
you feel you're a happy person in that moment of your life? What does
happiness mean to you?
Most important is to find out what real happiness should be for yourself. I try to be happy most of the time. Happiness means to me to bring other people happiness. To make others with that what I can do happy.
Do you think you're reached success in your professional area? Would you have chosen the same path had you been given a chance?
Most important is to find out what real happiness should be for yourself. I try to be happy most of the time. Happiness means to me to bring other people happiness. To make others with that what I can do happy.
Do you think you're reached success in your professional area? Would you have chosen the same path had you been given a chance?
Honestly,
I have reached even more than I have ever expected. I always try to
hold my expectations low, it is a good strategy to don’t get
disappointed. Most of the success was just a surprise. And yes I
would go the same path.
Do
you prefer photographing friends (e.g. I remember several cool
photoshoots with Dani:) or strangers? How do you feel about
photographing for your clients?
There is no guideline for me, I am just fascinated by portraying people. At least it makes me happy when they have the same fun with me.
There is no guideline for me, I am just fascinated by portraying people. At least it makes me happy when they have the same fun with me.
Are there any other plans or dreams that you have?
I would love to publish a book again and make exhibitions. But it is getting more difficult because the market has changed a lot in the digital era.
Thank you very much Annie good luck with your plans!
****
POLSKA WERSJA
W.B Yeats napisał że świat jest pełen magicznych rzeczy które tylko czekają aby nasze zmysły się wyostrzyły. Mój dzisiejszy gość osiągnął punkt kiedy zmysły nie tylko dostrzegają ale też pomagają tworzyć magię na świecie.
Jej zmysł piękna, estetyki i wyczucie kruchego czaru otaczającej rzeczywistości sprawiają, że światy przez nią tworzone są iście niezapomniane.
O pasji, magii i szczęściu – z Annie Bertram
photo credit: Annie Bertram
Annie,
zawsze myślałam, że czarodzieje nie istnieją, ale patrząc
na Twoje zdjęcia zaczynam wątpić :) Jak powstaje atmosfera na
Twoich zdjęciach?
Po pierwsze – bardzo dziękuję za miłe słowa – naprawdę czuję się doceniona. I czuję się zaszczycona, że mogłam cię zabrać w podróż poza nudę codziennego życia.
Jak
powstaje świat na Twoich fotografiach – na jakiej podstawie
dobierasz modeli, stroje, scenerię i tak dalej?
Większość inspiracji pochodzi z mojej duszy, serca, doświadczeń które zebrałam w życiu. Czasem potrzeba czasu aby pomysły mogły dojrzeć. Przede wszystkim jest idea opuszczonego miejsca – to moja inspiracja. Od tego punktu musi upłynąć trochę czasu aby powstała cała historia. Jeśli chodzi o modeli – z wiekiem stałam się bardziej otwarta na różnorodność: płeć, narodowość czy wiek nie są najważniejsze – uwielbiam ludzi którzy wyróżniają się i mają historię do opowiedzenia.
W
zależności od historii dobieram stroje – najczęściej inspiruję
się pięknymi, magicznymi miejscami. Jest to zresztą główny powód
dla którego nie mam sesji co tydzień...magię trzeba zachować.
Kiedyś
czytałam wywiad z fotografem Sante d'Orazio, który
zapytany o to jak pracuje odpowiedział „Czuję zachwyt, naciskam
migawkę”. Jak to jest w Twoim przypadku? Co inspiruje Cię do
zrobienia zdjęcia?
Całkowicie
się z nim zgadzam, to prawda. Uchwycenia właściwego momentu i
uczynienie go wiecznym. To także moje pragnienie.
Zaczęłam
jako dziecko robiąc zdjęcia tanimi plastikowymi aparatami. Później
bardzo mocno wciągnęły mnie obrazy, studiowałam kilka lat w
Akademii Sztuk wizualnych w Lipsku. Przełom nastąpił pewnego dnia:
zostałam zaproszona na urodziny, miałam wtedy 18/19 lat i ktoś dał
mi do ręki aparat SLR prosząc abym robiła zdjęcia. Byłam
absolutnie zafascynowana i kupiłam mój pierwszy aparat Minolty
jakiś czas później. Początkowo robiłam zdjęcia na cmentarzach i
zapomnianych miejscach – bardzo mroczne! Z czasem nabrałam
doświadczenia i zaczęłam robić portrety. W tym czasie wywoływałam
wszystkie zdjęcia w mojej własnej ciemni – byłam szczęśliwa
kiedy pojawiły się pierwsze aparaty cyfrowe.
Zawsze
czułam się mocno związana ze sceną gotycką tak więc zaczęłam
również robić zdjęcia na koncertach i Wave Gotik Treffen w
Lipsku (robię to już 18 lat bez przerwy).
Miałam też zawsze silną potrzebę aby wydać własną książkę. Pewnej nocy obudziłam się z koszmaru – i stało się dla mnie jasne, że moja pierwsza książka powinna być o snach.
Miałam też zawsze silną potrzebę aby wydać własną książkę. Pewnej nocy obudziłam się z koszmaru – i stało się dla mnie jasne, że moja pierwsza książka powinna być o snach.
“Die Farben der Träume” – Kolory Snów ukazała
się w 2003. W tym samym roku wybrano mnie abym robiła
zdjęcia promocyjne dla Blutengela na ich album “Demon Kiss”. Od
tamtej pory zrobiliśmy dużo okładek i zdjęć razem. Inspirowałam
się coraz bardziej baśniami Braci Grimm i Hansa Christiana
Andersena i stworzyłam własną interpretację baśni o Czerwonym
Kapturku, Królewnie Śnieżce i tak dalej. Miałam coraz więcej
pracy: wydano “Wahre Märchen” („Prawdziwe Baśnie”)
- nie miałam pojęcia, że książka odniesie taki sukces. W tym
samym roku spotkałam szwajcarskiego artystę HR Gigera i zaprosił
mnie on do współpracy przy tworzeniu wystawy w galerii w Gruyeres.
To było bardzo niespodziewane….
Później współpracowałam z wieloma wspaniałymi artystami takimi jak Diary of Dreams, Diorama, Jonathan Davis (Korn) i Maxim z the Prodigy. Moim największym pragnieniem było jednak zawsze tworzenie sztuki dla siebie nie dla innych. W 2011 ukazała się moja trzecia książka “The obsolete angels” - jej tematem były opuszczone miejsca i zamieszkujące je stworzenia. To moje ulubione wydawnictwo.
W
2014 roku opublikowałam drugą książkę z baśniami – “Wahre
Märchen II”. (Prawdziwe Baśnie II). Jednakowoż
zauważyłam zmianę na rynku zdjęć jak i wydawniczym – związaną
głównie z popularyzacją aparatów cyfrowych
Co
sprawiło, że zostałaś fotografem?
To
moja pasja od ponad 20 lat i nie wyobrażam sobie bez niej życia –
to mój sens życia… Towarzyszy mi w dobrych i złych
chwilach. Coś, czego nie możesz po prostu wyrzucić z życia, to
jak związek.
Co
jest największym wyzwaniem w Twojej pracy?
Gdyby nie było wyzwań – nie byłoby satysfakcji…
Największe wyzwanie stanowią miejsca – po pierwsze aby je znaleźć po drugie aby uzyskać do nich dostęp. Nigdy nie ma tez gwarancji sukcesu. Najbardziej obawiam się tego że zastanę zamknięte drzwi i nie będę mogła zrealizować sesji.
Gdyby nie było wyzwań – nie byłoby satysfakcji…
Największe wyzwanie stanowią miejsca – po pierwsze aby je znaleźć po drugie aby uzyskać do nich dostęp. Nigdy nie ma tez gwarancji sukcesu. Najbardziej obawiam się tego że zastanę zamknięte drzwi i nie będę mogła zrealizować sesji.
Co musi mieć w sobie model czy modelka abyś zechciała z nim/nią pracować?
Na pewno nie tylko piękna twarz…
jest dużo więcej do pokazania niż tylko to Emocje, wyraz twarzy... Nie chodzi o piękno płeć, wiek narodowość. Uwielbiam pracować z tymi, w których jest jakaś historia.
Co
oprócz fotografii jest dla Ciebie ważne?
Moje
życie z rodziną i przyjaciółmi – bez nich nic nie miałoby
sensu.
Na
swoich zdjęciach dominuje atmosfera piękna, magii – czy uważasz
że codzienność jest przerażająca, nudna, monotonna? Z całą
pewnością Twoje prace to ucieczka od tego – przynajmniej ja tak
je odbieram.
Tak, masz całkowitą rację. Oferuję ucieczkę – ponieważ ja także uciekam. Nie chcę nudy codzienności...
Czy
czujesz się obecnie szczęśliwym człowiekiem? Co to dla Ciebie
znaczy szczęście?
Najważniejsze
to wiedzieć co szczęście oznacza dla ciebie – staram się być
szczęśliwa. Szczęście to sprawiać aby inni byli szczęśliwi.
Także przez to co tworzę.
Czy
uważasz, że zawodowo osiągnęłaś sukces? Jeśli
mogłabyś wybierać – poszłabyś ponownie ta samą drogą?
Szczerze
– osiągnęłam więcej niż zamierzałam. I zawsze staram się
mieć małe oczekiwania – to dobra strategia jeśli chce się
uniknąć rozczarowań. Większość moich sukcesów to
niespodzianki. I tak, wybrałabym ta samą drogę.
Czy
wolisz fotografować przyjaciół (na przykład
pamiętam bardzo fajną sesję z Dani Vondran :) czy
obcych? Jak to jest pracować na zamówienie?
Nie mam jakichś konkretnych preferencji – lubię portretować ludzi i jestem szczęśliwa jeśli oni mają z tego co najmniej tyle radości co ja.
Nie mam jakichś konkretnych preferencji – lubię portretować ludzi i jestem szczęśliwa jeśli oni mają z tego co najmniej tyle radości co ja.
Jakie są inne Twoje plany i marzenia?
Chciałabym znów wydać książkę i zrobić nowe wystawy. Ale to staje się coraz trudniejsze ponieważ w świecie aparatów cyfrowych zmienił się rynek
Bardzo dziękuję Ci za rozmowę!
